Wekelijks is er een medical inn service waarbij een specialist verteld over zijn of haar werk aan boord.Deze keer dr. Gary Parker aan het woord. Hij staat als Chief Medical Officer aan het hoofd van het medisch team aan boord. Eén van zijn specialisaties is het opereren van uitzonderlijk grote gelaatstumoren.  “Eén derde van zijn tijd besteed hij aan kinderen die aangeboren afwijkingen hebben, zoals een gespleten lip en open gehemelte, en ook aan tumoren aan de kaken of in het hoofd/ halsgebied.

Hoe voelt jou huid? hoe voelt jou haar? bij het hope centrum maken de kinderen contact met elkaar. 

Maart 2022Dit schrijvende zit ik in isolatie vanwege covid. Dinsdag had ik wat klachten en ben ik positief getest en verhuisd naar een lege cabin verderop de gang. Dichtbij maar toch ver weg van je eigen gezin. Dit ter inleiding, nu terug naar het onderwerp wat boven deze blog geschreven staat. Hier zit namelijk een verhaal aan verbonden wat een inkijkje geeft in het werk en in Afrika.

En dan is het alweer februari 2023...

10 maanden aan boord van de Global MercyTerwijl ik een paar eieren om de beurt open tik en in de pan doe zie ik dat Noah aandachtig staat te kijken hoe de eieren veranderen van substantie. Op dat moment besef ik dat ze dit zelden ziet omdat ons eten altijd kant en klaar is!Meehelpen om deze keer de eitjes zelf te bakken wil ze wel, natuurlijk waarom ook niet! Een gezellig en eenvoudig moment.

op Kantoor

Eindelijk is het zover, wat hebben we hier naar uitgekeken! Na een voorspoedige reis van 4 dagen over rustig water zijn we in Afrika.Zodra we land in zicht kregen en de deur naar buiten open deden was de geur zo herkenbaar! Ruik je het ook? Zeiden we tegen elkaar! Wie wel eens in Afrika geweest is kan zich deze geur vast herinneren.

Een week lang, alleen maar water! Is dat niet benauwend vroeg een vriendin? Nee, het gaf juist een gevoel van ruimte! Missen jullie de tuin niet vroeg weer iemand anders? Nee, we kijken hier zo ver over het water dat dit ook heerlijk vrij en ruimtelijk voelt, en het schip is zo groot dat je altijd wel een plekje kunt vinden om te ontspannen.

Maandagmorgen 24 januari 10:15, ik (Anne) plof op een stoel met een bakje koffie.De was is net klaar en het meeste zit in de droger. Het voordeel, dat is voor ons maar zo een 10 meter lopen buiten de cabin. We zitten op een centrale plek. Vanaf buiten zie je 8 roosters aan de zijkant van het schip, we zijn er inmiddels achter dat precies links boven ons huiskamerraam zit!

We zijn alweer even terug op Nederlandse bodem..... De weken vliegen voorbij!!